Het ritme hier

Ik raak nu een beetje gewend aan het ritme en het dagelijks leven hier. Deze week alweer de 2e week in op kantoor. Het werkt natuurlijk niet zoals in Nederland en je moet wat meer geduld hebben. Op zich is alles beter dan ik had verwacht. Ik kwam hier eigenlijk zonder verwachtingen en had ook niet zoals de vrijwilligers uit Amerika en Duitsland waar de kantoren heel groot zijn een heel informatiepakket ontvangen. Ik wist toevallig dat de dresscode t shirt en broek en rok tot de knie was maar ik had geen idee hoeveel roommates ik zou krijgen en hoe groot het kantoor zou zijn en of ik met de hand moest wassen meer van die dingen. Maar ja ons huis is dus echt prima en we hebben warm water en een wasmachine, oven, magenetron, 2 koelkasten. Er is 1 groot huis met de keuken en een gemeenschappelijke ruimte en dan zijn er 8 klein appartementen waar we in slapen. Het kantoor ziet er echt goed uit en er werken iets van 15 mensen denk ik waarvan ook gewoon vaste medewerkers. Alleen duurt alles iets langer dan in NL. Het internet is traag en s middags werkt het vaak helemaal niet en verder heb ik geen bereik met mijn telefoon op kantoor en alleen op 1 plekje in het huis. Om te bellen moet ik dus naar buiten. Ik heb trouwens wel een blackberry van het werk waardoor ik mijn mail ook buiten op mijn bb kan lezen als het internet niet werkt. Ik probeer op kantoor nu alles te organiseren en de emails te filen en ook vooral heel veel oude papieren weg te gooien. Dus zo langzaam krijg ik het idee dat ik echt kan gaan werken. Vandaag weer boodschappen gedaan en dit ging gelukkig al een stuk sneller dan vorige week. We hebben op woensdag volunteer meeting die ik moet leiden. Vorige week dus voor de 1e keer. Ging wel ok maar alles moet wel in het spaans dus wilde dat ik alles al kon zeggen wat ik wilde en ook iedereen kon verstaan. De kinderen ook, die praten zo snel. Ik vraag me echt af of ik ze ooit goed ga verstaan. Maar ja ik ben nu dus de coordinator van iedereen terwijl bijna iedereen hier al langer is dan ik en dan moet ik dus beslissingen gaan nemen wat soms een beetje raar voelt. Vorige week waren er verder veel activiteiten. Een vrijwilliger ging weg dus we hadden op 1 avond eten gemaakt en er waren iets van 35 mensen in ons huis. Een andere avond werd er een avond georganiseerd voor een grote sponsor. Echt zo leuk om de kinderen te zien dansen. Muziek is hier echt zo belangrijk en ze danse bachata en wat hier heel populair is is 'Dembow'. Je moet het maar opzoeken op youtube maar ze dansen daar echt heel grappig op. Afgelopen weekend was ik vrij. Vrijdag een beetje dingen gedaan thuis zoals wassen en schoonmaken. Ik heb vrij met alle Duitsers in het huis. Vrijdagavond hadden we gekookt en een film gekeken. Zaterdagochtend naar de vlooienmarkt waar vooral 2e hands kleding wordt verkocht. Een t shirt voor 50 cent wat ik misschien ooit nog ga kopen want je maak hier zo veel vies. Nu ik op kantoor zit minder maar als je in het weekend moet werken doe je vooral activiteiten buiten en het is hier zoooo heet nu. Je wilt echt 4x per dag douchen. Daarna naar Juan Dolie, het strand van San Pedro. We zijn daar naar een zwembad gegaan waar ook vooral veel dembow werd gedraaid. s avonds in een supercheap hotel daar geslapen en zondag nog even naar het strand. Het is wel lekker om even weg te zijn van hier maar het voelde ook weer goed om terug te zijn. Ik vind het echt heel gezellig in het huis. Iedereen doet gewoon een beetje zijn ding en je kunt altijd met iemand praten en als je geen zin hebt hoeft het niet. IEdereen respecteert elkaar dus hoop dat dat zo blijft. Morgen heb de eerste verjaardag in mijn huis dus heb net browniemix gekocht dus ga dat morgen voor ze maken. Je moet voorzichtig zijn met dingen kopen geven wat als je dat eenmaal doet gaan ze allen maar meer vragen. Wat ik verder nog kan doen is bv mijn laptop meenemen en een beamer en een film draaien en als je wilt kun je toestemming vragen om een paa rkinderen mee te nemen op dinsdag naar de stad. O ja wat grappig was, er kwam vorige week ook een sponsor uit Amerika en ze vloog business class en ik ging haar ophalen en ze zat naast Prince Royce in het vliegtuig maar zij wist niet wij hij was maar ze hadden heel veel gepraat en ze kwam er dus later wel achter en ze had een filmpje opgenomen waarin hij de groeten doet aan iedereen hier in het huis. Die meiden in mijn huis gingen helemaal kapot toen ze dat zagen. Ja dat waren mijn belevenissen wel weer denk ik. Tot nu toe is alles nog nieuw maar ja alles wordt straks normaal dus zal straks wel minder te vertellen hebben. Saludos y besos!